آزیتا خرامان؛ آذر میرزاجان تبریزی؛ راضیه اردشیری
دوره 2، شماره 3 ، آذر 1398، ، صفحه 19-34
چکیده
آسیب های شنوایی شایع ترین نارسایی حسی-عصبی در انسان است و تقریباً از هر هزار کودک یک کودک با ناشنوایی شدید تا عمیق پایدارحسی عصبی متولد می شود. نقش تربیتی خانواده دردوران کودکی بیشتر از سایر زمان های ...
بیشتر
آسیب های شنوایی شایع ترین نارسایی حسی-عصبی در انسان است و تقریباً از هر هزار کودک یک کودک با ناشنوایی شدید تا عمیق پایدارحسی عصبی متولد می شود. نقش تربیتی خانواده دردوران کودکی بیشتر از سایر زمان های دیگر است. پژوهش حاضر با هدف تاثیر آموزش خوشبینی بر سلامت روان والدین کودکان با اختلال آسیب های شنوایی2تا10سال انجام شد. این پژوهش از نوع تحقیقات آزمایشی است که با طرح پیش آزمون - پس آزمون به همراه گروه کنترل انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را مادران کودکان با اختلال آسیبهای شنوایی2 تا10سال تشکیل داده است که در سال تحصیلی 95-94 در مرکز آوا شهرستان کوهدشت تحت آموزش بودند. بدین منظور نمونه ای شامل 40 نفر از مادران کودکان کم شنوا و ناشنوای 2تا10سال به طور تصادفی در دو گروه آزمایشی 20 نفر و کنترل 20 نفر قرار گرفتند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های سلامت روان گلدبرگ و هیلر (1979) و پرسشنامه خوش بینی سرشتی شییر و کارور (1985) استفاده شد. مادران دانش آموزان گروه آزمایش طی 10 جلسه تحت آموزش قرار گرفتند. برای بررسی نتایج در بخش آمار توصیفی به ارائه میانگین و انحراف استاندارد پرداخته شده است و در بخش آمار استنباطی بحث قرارگرفته است.
